قتل دلخراش الهه حسین نژاد، دوباره اهمیت استفاده از فناوری های امنیتی در خودروهای خدماتی را یادآوری کرد. واردات گجت های امنیتی از جمله دوربین خودرو و ردیاب های هوشمند، می تواند نقش مهمی در پیشگیری از وقوع جرائم مشابه ایفا کند و امنیت شهروندان را افزایش دهد.
مقدمه
ماجرای تلخ قتل الهه حسین نژاد نه تنها افکار عمومی را جریحه دار کرد، بلکه زنگ خطری شد برای بررسی جدی تر نقش فناوری در پیشگیری از جرائم. اینکه یک مسافر بی دفاع، در خودرو یک راننده اسنپ به کام مرگ کشیده شود، نباید در سکوت بگذرد. اگر ابزارهایی چون دوربین ثبت وقایع، ردیاب زنده یا هشداردهنده اضطراری در خودرو فعال بود، آیا امروز سرنوشت دیگری برای این دختر جوان رقم نمی خورد؟
در این مقاله، ضمن بررسی ابعاد امنیتی حادثه، به معرفی ابزارهایی می پردازیم که می توانند از بروز چنین فجایعی جلوگیری کنند. همچنین، به صورت تخصصی روند واردات گجت های امنیتی را توضیح می دهیم؛ از مجوزها گرفته تا مراحل ثبت سفارش و ترخیص.
شرح کوتاه ماجرای قتل الهه حسین نژاد و واکنش جامعه
ماجرای دردناک قتل الهه حسین نژاد، بانوی جوانی که در جریان یک سفر با خودروی خدمات اینترنتی جان خود را از دست داد، بار دیگر توجه جامعه را به اهمیت نظارت و امنیت در حمل و نقل شهری جلب کرد. این حادثه تلخ، نه تنها افکار عمومی را متأثر کرد، بلکه این سؤال را به میان آورد که آیا استفاده از تجهیزات امنیتی پیشرفته می توانست از وقوع چنین جنایتی جلوگیری کند؟
در دنیای امروز، استفاده از فناوری برای افزایش امنیت شهروندان به امری اجتناب ناپذیر تبدیل شده است. واردات گجت های امنیتی نظیر دوربین های ثبت وقایع داخل خودرو، دستگاه های ردیاب GPS، دکمه های اضطراری قابل حمل (panic button) و حتی دستبندهای هوشمند با هشداردهنده، می تواند تا حد زیادی از بروز چنین خطراتی جلوگیری کند.
از سوی دیگر، مسافرانی که به تنهایی سفر می کنند، به ویژه بانوان، می توانند با همراه داشتن برخی از این ابزارها، سطح ایمنی شخصی خود را افزایش دهند. در واقع، این تجهیزات نه تنها برای رانندگان، بلکه برای خود مسافران نیز کاربردی اند و نقش بازدارنده مهمی در برابر تهدیدات ایفا می کنند.
وقوع این فاجعه ما را به سمت یک نتیجه جدی سوق می دهد: در غیاب زیرساخت های نظارتی کافی، تکنولوژی می تواند نقشی نجات بخش داشته باشد. به همین دلیل، واردات گجت های امنیتی باید بیش از پیش مورد توجه واردکنندگان، شرکت های حمل و نقل و نهادهای سیاست گذار قرار گیرد.
چرا امنیت خودروهای حمل مسافر اهمیت دارد؟
در دنیای پرشتاب امروز، خدمات حمل و نقل اینترنتی نظیر تاکسی های آنلاین (مانند اسنپ و تپسی) به بخش جدایی ناپذیری از زندگی شهری تبدیل شده اند. میلیون ها نفر روزانه از این خدمات استفاده می کنند، بی آنکه لحظه ای به امنیت سفر خود بیندیشند. اما تجربه هایی مانند قتل الهه حسین نژاد به وضوح نشان می دهند که امنیت در سفر، موضوعی حاشیه ای نیست؛ بلکه ضرورتی حیاتی است.
یکی از نقاط ضعف اصلی در ناوگان حمل و نقل شهری، فقدان تجهیزات پایش و نظارت آنی بر رفتار راننده و شرایط درون خودرو است. نبود دوربین داخلی، نبود امکان تماس اضطراری فوری یا حتی نبود هشداردهنده های صوتی تصویری، می تواند شرایط را برای وقوع جرم تسهیل کند. به ویژه در سفرهای شبانه یا مسیرهای کم رفت وآمد، این خلأ امنیتی بیشتر احساس می شود.
افزایش سطح ایمنی، تنها با واردات گجت های امنیتی هوشمند و به کارگیری آن ها در خودروهای عمومی و شخصی امکان پذیر است. تجهیز ناوگان به دوربین های ثبت وقایع (dash cams)، سیستم های موقعیت یابی لحظه ای (GPS Tracking)، حسگرهای درب و کمربند، و حتی هوش مصنوعی تحلیل گر رفتار راننده می تواند تا حد زیادی وقوع حوادث ناگوار را کاهش دهد.
از منظر اقتصادی نیز، اجرای سیاست هایی برای توسعه واردات تجهیزات امنیتی خودرو نه تنها جان افراد را نجات می دهد، بلکه سطح اعتماد عمومی به سرویس های حمل و نقل را افزایش می دهد؛ چیزی که خود به معنای رشد اقتصادی و پایداری بازار این خدمات است.
چه گجت هایی می توانند امنیت خودروهای عمومی و مسافر را افزایش دهند؟
با توجه به افزایش نگرانی ها نسبت به امنیت سفرهای شهری و بین شهری، مخصوصاً بعد از وقایعی مانند قتل الهه حسین نژاد، ضرورت تجهیز خودروها به ابزارهای حفاظتی بیش از گذشته احساس می شود. در ادامه، چند نمونه از گجت های قابل واردات برای ارتقاء امنیت خودروهای مسافربر معرفی شده اند:
۱. دوربین ثبت وقایع داخل خودرو (Dash Cam)
این دوربین ها قادرند به صورت مداوم تصویر داخل و خارج خودرو را ثبت کنند. برخی از آن ها دارای میکروفون داخلی، دید در شب، و اتصال مستقیم به اینترنت هستند. در صورت بروز حادثه، می توانند مدرک حیاتی برای شناسایی مجرم ارائه دهند.
۲. سیستم موقعیت یاب لحظه ای (GPS Tracker)
با نصب این دستگاه، موقعیت دقیق خودرو به صورت لحظه ای برای خانواده، شرکت یا پلیس قابل ردیابی است. در صورت انحراف از مسیر یا توقف مشکوک، هشدار فوری ارسال می شود.
۳. دکمه اضطراری SOS
یک دکمه کوچک اما حیاتی که در صورت فشردن، بلافاصله آلارم هشدار به مراکز امنیتی یا افراد تعیین شده ارسال می کند. برای راننده و مسافر قابل استفاده است.
۴. سیستم تشخیص صدا یا جیغ (Sound Alarm Sensors)
این سیستم ها با شناسایی صدای جیغ یا فریاد غیرعادی، فعال شده و هشدار امنیتی می دهند. می توانند با ارسال پیامک یا نوتیفیکیشن به فرد معتمد، اطلاع رسانی کنند.
۵. قفل هوشمند درب ها و حسگر کمربند
حسگرهایی که در صورت باز بودن کمربند یا باز شدن درب در شرایط غیرعادی، هشدار می دهند. این سیستم می تواند در سفرهای شبانه بسیار مفید باشد.
۶. دوربین هوش مصنوعی (AI-Powered Cam)
برخی دوربین ها با کمک هوش مصنوعی، رفتار راننده را بررسی کرده و علائم خطر مانند عصبانیت، حواس پرتی یا رفتار تهاجمی را شناسایی می کنند.
چرا واردات گجت های امنیتی باید تسهیل شود؟
نقش دولت و بخش خصوصی در ارتقای امنیت شهری
در پی حادثه تلخ قتل الهه حسین نژاد، بار دیگر توجه عمومی به ضعف سیستم های امنیتی در حوزه حمل و نقل شهری جلب شد. این اتفاق نشان داد که نبود ابزارهای نظارتی و محافظتی در خودروهای خدمات رسان (مانند اسنپ، تپسی، تاکسی و ون) می تواند زمینه ساز فاجعه های انسانی شود.
در این بخش به بررسی ضرورت واردات و توزیع گجت های امنیتی در ایران می پردازیم:
۱. خلأ قانونی برای الزام تجهیزات امنیتی در ناوگان حمل و نقل
بسیاری از خودروهای خدماتی فاقد هرگونه دوربین یا سیستم هشداردهنده هستند. تا زمانی که قانون، نصب این تجهیزات را الزامی نکند، واردات و نصب آن ها بیشتر به تصمیم شخصی رانندگان بستگی دارد.
۲. مزایای واردات گجت های امنیتی برای دولت
- کاهش پرونده های جنایی مرتبط با حمل و نقل
- افزایش امنیت عمومی و رضایت شهروندان
- صرفه جویی در هزینه های انتظامی و قضایی
۳. نقش حیاتی بخش خصوصی و استارتاپ ها
شرکت های واردکننده تجهیزات امنیتی، استارتاپ های حوزه اینترنت اشیا (IoT) و شرکت های تاکسی اینترنتی می توانند با همکاری نزدیک، زیرساخت نصب، بهره برداری و آموزش استفاده از این گجت ها را فراهم کنند.
۴. تسهیل فرآیند گمرکی و تخصیص ارز
برای تشویق واردکنندگان به تأمین این کالاهای امنیتی، دولت می تواند این تجهیزات را در دسته کالاهای با اولویت بالا در تخصیص ارز نیمایی قرار دهد و فرآیند ترخیص آن ها را تسهیل کند.
۵. الزام نصب تجهیزات امنیتی در ناوگان حمل و نقل
در نهایت، با تصویب آیین نامه ای از سوی وزارت کشور یا پلیس راهور، می توان نصب حداقل یک دوربین و دکمه اضطراری در خودروهای اسنپ، تاکسی و سرویس مدارس را الزامی کرد.
جمع بندی این بخش:
اگرچه حوادثی مانند قتل الهه حسین نژاد دردناک اند، اما می توانند به محرک جدی برای تغییرات مثبت تبدیل شوند. تسهیل واردات تجهیزات امنیتی، هم جان انسان ها را حفظ می کند و هم اعتماد عمومی به حمل و نقل هوشمند را افزایش می دهد.
کد تعرفه گمرکی گجت های امنیتی و طبقه بندی کالایی
برای واردات هر کالایی به کشور، شناسایی دقیق کد تعرفه گمرکی (HS Code) اولین و حیاتی ترین قدم است. در خصوص واردات گجت های امنیتی نیز، انتخاب صحیح این کد در اظهارنامه گمرکی تأثیر مستقیمی در پرداخت حقوق ورودی، نیاز به مجوزها، و زمان ترخیص دارد.
در جدول طبقه بندی کالایی گمرک جمهوری اسلامی ایران، بسته به نوع و کارکرد، گجت های امنیتی می توانند در چند دسته متفاوت قرار بگیرند:
| نوع گجت امنیتی | HS Code پیشنهادی | طبقه بندی گمرکی |
| دوربین مدار بسته خودرو (Cabin Cam) | ۸۵۲۵۸۰ | دستگاه ضبط و پخش صدا و تصویر، دوربین های تلویزیونی |
| GPS ردیاب خودرو | ۸۵۲۶۹۱ | دستگاه های موقعیت یاب و سیستم های ناوبری |
| دکمه اضطراری SOS | ۸۵۳۱۱۰ | دستگاه های هشداردهنده برای سیستم های هشداردهی صوتی یا نوری |
| حسگر خواب آلودگی راننده | ۹۰۳۱۸۰ | دستگاه های اندازه گیری و کنترل خاص |
| دستگاه هشداردهنده امنیتی چندمنظوره | بسته به تکنولوژی مورد استفاده، بین ۸۵۳۱ و ۹۰۳۱ متغیر است | تجهیزات ایمنی و هشدار |
❗ نکته: کد دقیق ممکن است با تغییر تکنولوژی ساخت یا کاربرد، کمی متفاوت باشد. بنابراین، پیش از ثبت سفارش، استعلام رسمی از سامانه جامع تجارت یا مشورت با کارشناس اظهار کالا ضروری است.
همچنین طبقه بندی اشتباه کالا ممکن است باعث:
- تأخیر در ترخیص کالا
- جریمه های گمرکی
- نیاز به اخذ مجوزهای اضافی یا عدم تطابق با مجوزهای موجود شود
مجوزهای موردنیاز برای واردات تجهیزات امنیتی و گجت های نظارتی
برای واردات گجت های امنیتی به کشور، تنها ثبت سفارش در سامانه جامع تجارت کافی نیست. این گروه کالاها، به دلیل ماهیت نظارتی و کارکردهای حساس، در دسته کالاهای نیازمند به اخذ مجوز قانونی قرار می گیرند. برخی از مجوزهای مهم موردنیاز عبارتند از:
۱. مجوز از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی (CRA)
اگر گجت امنیتی دارای فناوری ردیابی GPS، بلوتوث، وای فای یا انتقال داده بی سیم باشد، مجوز CRA الزامی است. این سازمان بررسی می کند که دستگاه مطابق با استانداردهای ارتباطی و محدودیت های فرکانسی ایران باشد.
۲. مجوز از سازمان فناوری اطلاعات ایران
برای برخی دستگاه های ذخیره سازی و انتقال داده که امکان دسترسی از راه دور دارند، ممکن است نیاز به مجوز امنیتی از این نهاد باشد.
۳. تأییدیه از وزارت صنعت، معدن و تجارت
در بسیاری از موارد، دستگاه ها باید در فهرست کالاهای مجاز ثبت سفارش قرار بگیرند. اگر جزو کالاهای مشمول ممنوعیت یا اولویت خاص باشند، به طور خاص نیاز به بررسی و ثبت درخواست دارند.
۴. سازمان انرژی اتمی یا سازمان پدافند غیرعامل (در صورت کاربرد خاص)
اگر دستگاه حاوی ماژول هایی با کاربردهای خاص امنیتی یا نظارتی باشد، در مواردی نادر ممکن است نهادهای خاص مانند پدافند غیرعامل نیز نظر بدهند.
۵. سازمان استاندارد ایران
در صورت استفاده از باتری یا قطعات برقی خاص، اخذ تأییدیه استاندارد اجباری است. مخصوصاً در مواردی که دستگاه در تماس مستقیم با کاربر یا در خودرو قرار دارد.
پیشنهاد کاربردی: قبل از خرید، از فروشنده خارجی بخواهید مشخصات فنی دقیق دستگاه و گواهی های بین المللی آن را ارائه دهد تا مطمئن شوید قابلیت دریافت مجوز در ایران را دارد.
مراحل ثبت سفارش واردات گجت های امنیتی در سامانه جامع تجارت
برای واردات قانونی تجهیزات امنیتی و گجت های نظارتی مثل دوربین داخل خودرو، GPS مسافربرها یا ضبط صداهای هوشمند، لازم است فرایند ثبت سفارش با دقت و طبق مراحل رسمی انجام شود. در ادامه، گام به گام مراحل این کار را بررسی می کنیم:
۱. دریافت کارت بازرگانی معتبر
اولین شرط ثبت سفارش، داشتن کارت بازرگانی فعال در حوزه «کالاهای الکترونیکی یا امنیتی» است. کارت باید از سوی اتاق بازرگانی صادر شده و در سامانه جامع تجارت به نام شرکت فعال باشد.
۲. ورود به سامانه جامع تجارت ایران
با ورود به آدرس www.ntsw.ir، با نام کاربری و رمز عبور خود وارد شده و بخش «ثبت سفارش» را انتخاب کنید.
۳. ثبت مشخصات کالا
در این مرحله باید:
- شرح دقیق کالا به فارسی و انگلیسی
- کد تعرفه گمرکی (HS Code)
- کشور مبدأ
- مشخصات فنی دستگاه
و اطلاعات مربوط به فروشنده خارجی را وارد کنید.
۴. بارگذاری مدارک فنی و مجوزهای اولیه
برای تجهیزات امنیتی، لازم است:
- تصویر کاتالوگ یا مشخصات دستگاه
- تأییدیه های فنی یا ایمنی
- و مجوزهای قبلی (در صورت وجود) بارگذاری شود.
۵. درخواست مجوز از سازمان های ذی ربط
با توجه به نوع گجت، سامانه درخواست مجوز به نهادهایی مثل سازمان تنظیم مقررات، استاندارد، یا حتی پدافند غیرعامل را به صورت خودکار ارسال می کند.
۶. بررسی و تأیید نهایی سفارش
بعد از دریافت مجوزهای لازم، سفارش وارد مرحله بررسی نهایی توسط کارشناسان وزارت صمت می رود. پس از تأیید، امکان تخصیص ارز و ادامه فرآیند واردات فراهم می شود.
نکته مهم: اگر در ثبت سفارش اطلاعات ناقص یا اشتباه وارد شود (مثلاً کد HS اشتباه یا گم شده)، احتمال رد درخواست بسیار بالاست و ممکن است مراحل مجدداً تکرار شود.
تأمین ارز برای واردات تجهیزات امنیتی؛ چه مراحلی دارد؟
یکی از حساس ترین مراحل واردات گجت های امنیتی، موضوع تأمین ارز و نحوه پرداخت به فروشنده خارجی است. چون این نوع کالاها معمولاً در دسته تجهیزات حساس قرار می گیرن، بانک مرکزی و وزارت صمت نظارت بیشتری روی فرآیند ارزی دارن.
۱. تعیین منبع تأمین ارز
در سامانه جامع تجارت، شما باید مشخص کنید که ارز مورد نیاز از کجا تأمین میشه:
- ارز نیمایی: اولویت اول برای واردات رسمی. ثبت سفارش باید دارای مجوز بانک مرکزی باشه.
- ارز حاصل از صادرات: در صورت داشتن تعهد ارزی.
- ارز متقاضی (آزاد): برخی واردکنندگان از این روش برای پرداخت مستقیم استفاده می کنن.
۲. دریافت کد رهگیری از بانک عامل
پس از تایید ثبت سفارش، باید به بانک عامل مراجعه کرده و تقاضای تأمین ارز بدید. بانک پس از بررسی اسناد، در صورت موافقت، کد رهگیری تأمین ارز صادر می کنه.
۳. هماهنگی با صرافی یا کارگزار ارزی
برای انتقال وجه به فروشنده خارجی، یا باید از طریق صرافی معتبر اقدام کنید یا بانک خارجی کارگزار داشته باشید. توجه کنید که تجهیزات امنیتی در برخی کشورها محدودیت صادرات دارن، پس باید فروشنده امکان ارسال رسمی داشته باشه.
۴. آماده سازی اسناد پرداخت
باید اسنادی مانند پیش فاکتور (Proforma Invoice)، قرارداد خرید، و گاهی فاکتور تجاری (Commercial Invoice) مطابق با مقررات بانک ارائه بشه.
هشدار مهم:
در صورت استفاده از مسیر غیررسمی یا صرافی های فاقد مجوز، امکان توقیف کالا یا مسدود شدن حواله ارزی وجود دارد.
ترخیص گجت های امنیتی از گمرک؛ مدارک و الزامات امنیتی
واردات تجهیزات امنیتی مانند دوربین ثبت وقایع، GPSهای مخصوص خودروهای تاکسی اینترنتی، یا حتی هشداردهنده های صوتی، به دلیل ماهیت خاص شان، در مرحله ترخیص نیاز به دقت بالایی دارند. برخلاف برخی کالاهای عمومی، این دسته تحت نظارت نهادهای امنیتی و سازمان های خاص قرار دارند.
مدارک مورد نیاز برای ترخیص:
- پروفرما اینویس (Proforma Invoice) و فاکتور تجاری (Commercial Invoice)
- گواهی ثبت سفارش تأییدشده در سامانه جامع تجارت
- برگه تأیید تخصیص و تأمین ارز
- بیمه نامه بین المللی حمل کالا
- بارنامه حمل (B/L یا AWB بسته به نوع حمل و نقل)
- برگه سبز گمرکی
- گواهی استاندارد (در صورت نیاز)
- مجوز سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر یا سازمان های وابسته به وزارت ارتباطات (در برخی موارد)
- مجوز پلیس نظارت بر اماکن (در صورتی که کالا شامل تجهیزات با کاربرد امنیتی باشد)
نکات مهم در ترخیص تجهیزات امنیتی:
- در صورت عدم اخذ مجوزهای لازم، کالاها ممکن است به عنوان قاچاق ضبط شوند.
- هنگام ترخیص، گمرک ممکن است کالا را برای بررسی دقیق به ارگان های نظارتی مانند اداره اطلاعات یا پلیس فتا ارجاع دهد.
- بسته بندی کالا باید مشخص، دارای سریال نامبر و اطلاعات فنی کامل باشد.
پیشنهاد حرفه ای:
اگر اولین بار است که گجت های امنیتی وارد می کنید، حتماً با یک ترخیص کار باتجربه در حوزه تجهیزات دیجیتال مشورت کنید.
جمع بندی نهایی و توصیه برای واردکنندگان گجت های امنیتی
افزایش جرائم شهری و حوادث تلخی مانند قتل الهه حسین نژاد، زنگ خطری جدی برای تمام فعالان حوزه حمل و نقل و فناوری است. اگرچه نمی توان گذشته را تغییر داد، اما می توان آینده را ایمن تر ساخت. استفاده از گجت های امنیتی مانند دوربین های ثبت وقایع، هشداردهنده های موقعیت اضطراری، ردیاب های پیشرفته و حسگرهای حرکتی، می تواند سهم بسزایی در کاهش جرائم و افزایش امنیت کاربران خدمات حمل و نقل شهری داشته باشد.
از سوی دیگر، واردات این تجهیزات نیازمند شناخت دقیق الزامات قانونی، تهیه مجوزهای لازم، ثبت سفارش حرفه ای و ترخیص بدون ریسک است. توجه به استانداردهای فنی، حمایت از کالاهای با کیفیت و انتخاب تأمین کنندگان مطمئن، رمز موفقیت در این حوزه محسوب می شود.
توصیه نهایی:
- پیش از واردات، بازار هدف خود را بررسی کرده و نیازهای آن را به درستی شناسایی کنید.
- همیشه نمونه کالا دریافت کرده و آن را تست کیفیت کنید.
- مجوزهای لازم (از جمله مجوزهای امنیتی و مخابراتی) را از قبل تهیه کنید.
در کنار سود تجاری، مسئولیت اجتماعی خود را نیز در نظر بگیرید؛ شاید یک دوربین کوچک، جان انسانی را نجات دهد
منابع و مطالب کاربردی:
سیر تا پیاز ماجرای تکان دهنده قتل الهه حسین نژاد و قاتل کیست؟
ویدیوی تازه از قاتل الهه حسین نژاد: انگیزه دزدی نبوده؟
سؤالات متداول درباره واردات گجت های امنیتی
-
آیا برای واردات گجت های امنیتی نیاز به مجوز خاصی است؟
بله. واردات این نوع تجهیزات معمولاً به مجوز از سازمان تنظیم مقررات رادیویی، سازمان فناوری اطلاعات، و در برخی موارد نهادهای امنیتی و نیروی انتظامی نیاز دارد. اگر دستگاه دارای قابلیت ارسال اطلاعات یا ضبط صدا/تصویر باشد، مجوزهای سخت گیرانه تری اعمال می شود.
-
کد تعرفه گمرکی گجت های امنیتی چیست؟
کد تعرفه (HS Code) بسته به نوع دستگاه متفاوت است. مثلاً دوربین های خودرویی ممکن است زیر ردیف ۸۵۲۵۸۰ یا مشابه آن طبقه بندی شوند. مشورت با یک ترخیص کار حرفه ای توصیه می شود.
-
آیا واردات این تجهیزات برای استفاده شخصی هم امکان پذیر است؟
برای واردات شخصی نیز ممکن است مشکلاتی در ترخیص پیش بیاید، مخصوصاً اگر دستگاه قابلیت ردیابی، وای فای یا ارسال اطلاعات داشته باشد. بهتر است برای استفاده شخصی از مسیرهای مجاز یا شرکت های معتبر خرید انجام شود.
-
کشورهای مناسب برای خرید عمده گجت های امنیتی کدامند؟
چین، تایوان و کره جنوبی از اصلی ترین صادرکنندگان گجت های امنیتی هستند. برندهایی مانند Xiaomi، VIOFO و Thinkware در حوزه دوربین های خودرو پیشرو هستند.
-
چه فاکتورهایی برای انتخاب یک تأمین کننده خوب باید در نظر گرفته شود؟
اعتبار در پلتفرم هایی مثل Alibaba، نظرات خریداران قبلی، وجود گواهی نامه های CE و FCC، ارائه تست گزارش کیفیت، امکان ارسال نمونه کالا و شفافیت در پاسخگویی، از مهم ترین فاکتورها هستند.
-
آیا امکان ثبت سفارش واردات این تجهیزات در سامانه جامع تجارت وجود دارد؟
بله، اما باید ردیف تعرفه دقیق، مجوزها و ثبت اطلاعات دقیق فنی محصول را در سامانه بارگذاری کنید. در صورت نداشتن مجوز لازم، درخواست شما مردود خواهد شد.
