آموزش بازرگانی شامل یادگیری مفاهیم پایه تجارت، شناخت فرآیندهای صادرات و واردات، تحلیل اسناد تجاری، قوانین گمرکی و مهارت های ارتباطات بین المللی است. این آموزش به فعالان اقتصادی کمک می کند تا با تسلط بر ساختارهای بازرگانی، مسیر موفقیت در تجارت داخلی و خارجی را با آگاهی و دانش طی کنند.
مقدمه
در دنیای امروز که تجارت جهانی با سرعتی بی سابقه در حال گسترش است، تسلط بر دانش بازرگانی نه تنها یک مزیت رقابتی، بلکه یک ضرورت است. آموزش بازرگانی به عنوان گام اول ورود به عرصه تجارت داخلی و بین المللی، بستری فراهم می کند برای درک عمیق مفاهیم پایه ای همچون زنجیره تأمین، قراردادهای تجاری، روش های پرداخت بین المللی، و فرآیندهای صادرات و واردات.
با توجه به پیچیدگی روزافزون قوانین اقتصادی، مقررات گمرکی و استانداردهای بین المللی، یادگیری اصول بازرگانی به صورت علمی و ساختاریافته به بازرگانان، کارآفرینان و دانشجویان این حوزه کمک می کند تا از فرصت ها استفاده کرده و از چالش های پیش رو با آگاهی عبور کنند.
در این مقاله قصد داریم به صورت جامع، مرحله به مرحله و با زبانی ساده اما حرفه ای، به آموزش بازرگانی بپردازیم و از پایه ترین مفاهیم تا تخصصی ترین مهارت های موردنیاز یک بازرگان موفق را بررسی کنیم. اگر شما هم علاقه مند به ورود به دنیای تجارت هستید یا قصد دارید دانش خود را در این زمینه ارتقا دهید، تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

بازرگانی چیست و چه اهمیتی دارد؟
بازرگانی به مجموعه ای از فعالیت های اقتصادی اطلاق می شود که شامل خرید، فروش، توزیع، حمل و نقل و مبادله کالا و خدمات در داخل یا خارج از کشور است. اما در نگاه دقیق تر، بازرگانی را باید به دو بخش اصلی تقسیم کرد: بازرگانی داخلی و بازرگانی خارجی. بازرگانی داخلی به معاملات درون مرزی مربوط می شود، در حالی که بازرگانی خارجی، تبادل تجاری بین المللی را پوشش می دهد؛ جایی که عوامل متعددی از جمله قوانین گمرکی، سیاست های ارزی، محدودیت های تحریمی، و استانداردهای بین المللی نقش کلیدی ایفا می کنند.
آموزش بازرگانی در این میان، به فعالان اقتصادی کمک می کند تا شناختی ساختاریافته از مراحل مختلف فعالیت تجاری کسب کنند؛ از بررسی بازار هدف، انتخاب تأمین کننده یا خریدار، تنظیم قرارداد، مدیریت اسناد حمل، تا تسویه حساب و بازگشت ارز. در شرایط اقتصادی ایران، این آموزش ها اهمیتی دوچندان دارند. چرا که با توجه به تحریم های بین المللی و تغییرات مداوم در قوانین ارزی و گمرکی، تنها کسانی می توانند در بازار بین المللی موفق باشند که با اطلاعات به روز و مهارت های لازم وارد عمل شوند.
طبق آمار منتشرشده توسط سازمان توسعه تجارت ایران، در سال ۱۴۰۲ مجموع صادرات غیرنفتی ایران بیش از ۵۲ میلیارد دلار بوده است؛ در حالی که واردات به رقم تقریبی ۶۱ میلیارد دلار رسید. این حجم بالا نشان دهنده پتانسیل عظیم فعالیت های تجاری در کشور است. اما فقدان آموزش بازرگانی اصولی باعث شده بسیاری از فرصت ها در سطح کسب وکارهای کوچک و متوسط از دست برود.
نکته مهم این است که قوانین گمرک ایران، به ویژه در حوزه ثبت سفارش، ارزش گذاری کالا، و دریافت مجوزهای وارداتی یا صادراتی، دارای ظرایف خاصی هستند که بدون شناخت دقیق آن ها، احتمال بروز خسارت های سنگین برای تجار وجود دارد. از سوی دیگر، انتخاب اشتباه روش پرداخت، ارسال ناصحیح اسناد یا عدم تطابق کالای وارداتی با استانداردهای داخلی، می تواند موجب توقف ترخیص کالا یا حتی ضبط آن توسط گمرک شود.
در نتیجه، آموزش بازرگانی حرفه ای و تخصصی دیگر یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی اجتناب ناپذیر برای ورود امن و مؤثر به بازار جهانی محسوب می شود. این آموزش ها نه تنها باعث کاهش ریسک و افزایش سودآوری می شوند، بلکه مسیر را برای توسعه کسب وکار در عرصه جهانی هموار می کنند.

اصطلاحات کلیدی در آموزش بازرگانی که باید بشناسید
در مسیر آموزش بازرگانی، تسلط بر اصطلاحات و مفاهیم تخصصی یکی از پیش نیازهای موفقیت محسوب می شود. هر تاجر، مدیر بازرگانی یا دانشجوی رشته تجارت باید با این واژه ها آشنا باشد، چراکه در اسناد رسمی، مکاتبات بین المللی و مذاکرات تجاری، بارها و بارها با آن ها مواجه خواهد شد.
در این بخش، به مهم ترین اصطلاحات پرکاربرد در آموزش بازرگانی می پردازیم:
۱. صادرات (Export): به معنای فروش کالا یا خدمات به خارج از کشور است. صادرات معمولاً نیازمند مجوز، استانداردهای فنی، و اسناد حمل خاصی است.
۲. واردات (Import): خرید کالا یا خدمات از کشورهای دیگر. واردات در ایران نیاز به ثبت سفارش در سامانه جامع تجارت، دریافت کد تعرفه گمرکی (HS Code) و تأمین ارز از بانک مرکزی دارد.
۳. اینکوترمز (Incoterms): مجموعه ای از قواعد بین المللی است که مسئولیت ها و هزینه ها بین خریدار و فروشنده در حمل و نقل کالا را مشخص می کند. نسخه جدید اینکوترمز ۲۰۲۰ شامل ۱۱ اصطلاح از جمله FOB، CIF، DDP و EXW است.
۴. ثبت سفارش: فرآیند قانونی آغاز واردات کالا که باید در سامانه جامع تجارت ایران انجام شود و شامل مشخصات کالا، کشور مبدأ، قیمت، شرایط پرداخت و حمل است.
۵. پیش فاکتور (Proforma Invoice): پیش فاکتور یا PI، سند اولیه ای است که توسط فروشنده خارجی صادر می شود و مشخصات کامل کالا و شرایط معامله را مشخص می کند.
۶. اعتبار اسنادی (L/C): روش پرداخت بین المللی که به وسیله بانک صادرکننده و بانک کارگزار انجام می شود. به دلیل تحریم ها، استفاده از L/C در ایران محدود شده و اغلب روش TT یا حواله ارزی جایگزین آن شده است.
۷. حواله ارزی (T/T): یکی از متداول ترین روش های پرداخت در تجارت بین الملل، که در آن مبلغ مستقیماً از حساب خریدار به حساب فروشنده منتقل می شود.
۸. ترخیص کالا: فرآیند قانونی دریافت کالا از گمرک کشور مقصد که نیازمند ارائه اسناد حمل، پرداخت حقوق گمرکی و اخذ مجوزهای لازم است.
۹. گواهی مبدأ (Certificate of Origin): سندی که کشور تولیدکننده کالا را مشخص می کند و توسط اتاق بازرگانی کشور صادرکننده تأیید می شود.
۱۰. بارنامه (B/L یا AWB): سند حمل و نقل کالا که نشان دهنده مالکیت و نوع حمل کالا است. اگر کالا از طریق دریایی ارسال شود، بارنامه دریایی (B/L) صادر می شود و در حمل هوایی، بارنامه هوایی (AWB).
آشنایی با این واژگان پایه، برای هر کسی که قصد ورود به دنیای تجارت بین المللی را دارد، الزامی است. آموزش بازرگانی حرفه ای بدون درک درست این مفاهیم ناقص خواهد بود.

مراحل گام به گام ورود به بازار بین المللی
ورود به بازار بین المللی، مانند هر فعالیت حرفه ای دیگر، نیازمند برنامه ریزی دقیق و رعایت مراحل مشخص است. در آموزش بازرگانی، این بخش از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چراکه بیشتر اشتباهات و ضررهای سنگین بازرگانان تازه کار ناشی از بی اطلاعی نسبت به همین فرآیند است.
در ادامه، گام به گام مسیر ورود به تجارت خارجی را بررسی می کنیم:
۱. تحلیل بازار هدف و انتخاب کشور مقصد
قبل از هر اقدامی باید مشخص شود که کالا یا خدمت شما برای کدام کشورها مزیت دارد. بررسی تقاضای بازار، قوانین واردات کشور مقصد، ترجیحات فرهنگی، و وضعیت رقبا از موارد ضروری است. استفاده از داده های ITC Trade Map یا گزارش های اتاق بازرگانی ایران می تواند در این مرحله بسیار مفید باشد.
۲. انتخاب روش ورود به بازار (مستقیم یا غیرمستقیم)
اگر قصد دارید خودتان مستقیماً صادرات انجام دهید، باید زیرساخت های لازم مثل کارت بازرگانی، دانش مکاتبات بین المللی و کانال های ارتباطی را داشته باشید. اما در روش غیرمستقیم می توانید از طریق واسطه ها، شرکت های مدیریت صادرات یا دفاتر نمایندگی کار را شروع کنید.
۳. دریافت مجوزها و آماده سازی اسناد قانونی
برای صادرات یا واردات، نیاز به مجوزهایی نظیر کارت بازرگانی، گواهی استاندارد، مجوز بهداشت یا قرنطینه و مجوز وزارت صمت خواهید داشت. همچنین در بسیاری از موارد، باید اسناد حمل بین الملل، فاکتور تجاری، لیست بسته بندی و گواهی مبدأ را آماده کنید.
۴. برقراری ارتباط با تأمین کننده یا خریدار
در این مرحله، مهارت های ارتباطی و مکاتبه بازرگانی بسیار مهم است. پیش فاکتور بگیرید، شرایط پرداخت و حمل را مذاکره کنید، و قرارداد دقیق تنظیم نمایید. استفاده از اینکوترمز ۲۰۲۰ در این مرحله الزامی است.
۵. ثبت سفارش یا پروسه تأمین کالا
اگر واردات انجام می دهید، باید مراحل ثبت سفارش در سامانه جامع تجارت را طی کنید. اگر صادرکننده هستید، باید کالا را مطابق قرارداد آماده کرده، اسناد صادراتی تهیه کرده و حمل آن را برنامه ریزی کنید.
۶. حمل و نقل، بیمه و ترخیص کالا
هماهنگی با شرکت های حمل و نقل (فورواردرها)، بیمه باربری، بررسی کد تعرفه گمرکی و هزینه های ترخیص، از اقداماتی است که باید با دقت و بر اساس زمان بندی انجام شود.
۷. دریافت یا بازگرداندن ارز حاصل از معامله
در ایران، صادرکنندگان موظف اند طبق مقررات بانک مرکزی ارز حاصل از صادرات را به کشور بازگردانند. واردکنندگان نیز باید از مسیرهای رسمی مثل نیما یا صرافی های مجاز اقدام به تأمین ارز کنند.
توجه: در سال های اخیر با توجه به تحریم های بانکی، روش هایی مثل حواله از طریق صرافی ها، تهاتر کالا یا استفاده از حساب های واسطه ای رایج شده اند.

مدارک و مجوزهای لازم برای فعالیت های بازرگانی بین المللی
در آموزش بازرگانی، یکی از گام های کلیدی برای ورود به حوزه تجارت بین الملل، آشنایی با مدارک و مجوزهایی است که برای شروع و ادامه فعالیت تجاری مورد نیاز است. بدون داشتن این اسناد، هیچ گونه واردات یا صادرات رسمی و قانونی ممکن نیست.
در ادامه به مهم ترین این مدارک اشاره می کنیم:
۱. کارت بازرگانی
پایه ای ترین مجوز برای فعالیت تجاری بین المللی، کارت بازرگانی است که توسط اتاق بازرگانی و با تأیید وزارت صمت صادر می شود. این کارت برای صادرات، واردات، ثبت سفارش و ترخیص کالا ضروری است.
۲. مجوز ثبت سفارش واردات
تمام واردکنندگان موظف اند سفارش کالای خود را در سامانه جامع تجارت ایران ثبت کرده و پس از تأیید سازمان توسعه تجارت، اجازه ورود کالا را دریافت کنند. بدون این مجوز، ترخیص کالا از گمرک ممکن نیست.
۳. گواهی مبدأ (Certificate of Origin)
این سند برای صادرات کالا الزامی است و توسط اتاق بازرگانی محل صادر می شود. گواهی مبدأ نشان می دهد که کالا در کدام کشور تولید یا فرآوری شده است.
۴. فاکتور تجاری (Commercial Invoice)
فاکتور رسمی فروش بین المللی کالا که شامل اطلاعاتی نظیر مشخصات کالا، قیمت، شرایط پرداخت، اینکوترمز، و مشخصات فروشنده و خریدار است.
۵. لیست بسته بندی (Packing List)
لیستی از محتویات بسته ها شامل وزن، ابعاد، تعداد کارتن ها و سایر مشخصات برای بررسی در گمرک و حمل و نقل بین المللی.
۶. مجوزهای تخصصی (در صورت نیاز)
بسته به نوع کالا ممکن است مجوزهای دیگری هم موردنیاز باشد؛ مانند مجوز بهداشت، قرنطینه، استاندارد، وزارت دفاع یا سازمان انرژی اتمی (برای کالاهای حساس یا خاص).
۷. بیمه نامه حمل بین الملل
برای واردات یا صادرات، بیمه باربری الزامی نیست اما قویاً توصیه می شود. بیمه از طریق شرکت های داخلی یا خارجی قابل تهیه است و خسارات حمل و نقل را پوشش می دهد.
۸. بارنامه (Bill of Lading / Air Waybill)
مدرکی که توسط شرکت حمل و نقل صادر می شود و مالکیت کالا را در مسیر بین المللی مشخص می کند. نوع بارنامه بسته به روش حمل (هوایی، دریایی، زمینی) متفاوت است.
۹. اظهارنامه گمرکی (Customs Declaration)
فرم قانونی جهت اعلام مشخصات کالا در زمان ورود یا خروج آن از مرز که توسط صاحب کالا یا نماینده قانونی او (ترخیص کار) در گمرک ثبت می شود.

آشنایی با انواع بازرگانان و نقش هر یک در زنجیره تأمین بین المللی
در مسیر آموزش بازرگانی، شناخت دقیق از بازیگران کلیدی زنجیره تأمین بین المللی از اهمیت بالایی برخوردار است. هر یک از این نقش ها، وظایف مشخصی در فرآیند تجارت ایفا می کنند و تعامل هماهنگ و صحیح میان آن ها، تضمین کننده موفقیت در عملیات بازرگانی است. در ادامه، مهم ترین فعالان این زنجیره معرفی می شوند:
۱. واردکننده (Importer)
شخص یا شرکتی که اقدام به خرید کالا یا خدمات از خارج از کشور می کند. واردکننده موظف است کلیه مراحل مربوط به ثبت سفارش، تخصیص ارز، اخذ مجوزها، حمل کالا و ترخیص آن از گمرک را مدیریت و پیگیری نماید.
۲. صادرکننده (Exporter)
صادرکننده مسئول فروش کالا یا خدمات به بازارهای خارجی است. تسلط بر قوانین و مقررات صادرات، شناخت استانداردهای بین المللی، آشنایی با اسناد حمل، و پیگیری بازگشت ارز حاصل از صادرات از جمله وظایف کلیدی این نقش به شمار می رود.
۳. واسطه یا دلال تجاری (Broker)
افراد یا شرکت هایی که به عنوان واسطه میان فروشنده و خریدار فعالیت می کنند. این واسطه ها معمولاً در ازای کمیسیون، خدماتی مانند معرفی تأمین کننده یا مشتری مناسب را ارائه می دهند.
۴. شرکت های بازرگانی (Trading Companies)
این شرکت ها به صورت تخصصی در حوزه واردات و صادرات کالاهای خاص فعالیت دارند. ارائه خدمات مشاوره، ترخیص، حمل و بیمه از جمله فعالیت های مکمل آن هاست.
۵. ترخیص کار (Customs Broker)
نماینده قانونی واردکننده یا صادرکننده در فرآیند ترخیص کالا از گمرک است. ترخیص کار مسئول تنظیم اظهارنامه، پرداخت حقوق ورودی، پیگیری مجوزهای گمرکی و انجام کلیه مراحل قانونی ترخیص است.
۶. شرکت های حمل و نقل بین المللی (Freight Forwarders)
این شرکت ها عهده دار حمل کالا از مبدا تا مقصد هستند. از مهم ترین وظایف آن ها می توان به انتخاب مسیر مناسب، رزرو بارنامه، هماهنگی با شرکت های حمل و نقل دریایی یا هوایی، و در برخی موارد، انجام امور بیمه کالا اشاره کرد.
۷. بانک ها و مؤسسات مالی
این نهادها نقش کلیدی در پرداخت های بین المللی دارند. صدور اعتبارات اسنادی (L/C)، حواله های ارزی، و تضمین مالی معاملات بین المللی از جمله وظایف بانک های تجاری در حوزه بازرگانی است. انتخاب بانک معتبر با تجربه در تجارت خارجی اهمیت بالایی دارد.
۸. شرکت های بیمه حمل بین المللی
ارائه خدمات بیمه ای جهت محافظت از کالا در برابر حوادث، مفقودی، خرابی یا سرقت در مسیر حمل بین المللی. این بیمه نامه ها نقش مهمی در کاهش ریسک های تجاری ایفا می کنند.

روش های حمل و نقل در تجارت: هوایی، دریایی و زمینی
یکی از ارکان کلیدی در آموزش بازرگانی، آشنایی با روش های حمل و نقل کالا در تجارت داخلی و بین المللی است. انتخاب روش مناسب حمل و نقل، بر هزینه، زمان، ایمنی کالا و حتی انتخاب بازار هدف تأثیر مستقیم دارد. سه روش اصلی حمل و نقل عبارتند از: حمل و نقل دریایی، هوایی و زمینی.
حمل و نقل دریایی
این روش پرکاربردترین شیوه حمل کالا در تجارت بین المللی است و مناسب حمل کالاهای حجیم و سنگین با هزینه پایین است. مزیت اصلی آن، صرفه جویی اقتصادی است؛ اما زمان حمل معمولاً طولانی تر از سایر روش هاست. حمل و نقل دریایی شامل انواع کانتینرها و کشتی های فله بر، رو-رو و تانکر می شود.
حمل و نقل هوایی
برای کالاهای گران قیمت، حساس یا فاسدشدنی، روش هوایی بهترین انتخاب است. سرعت بالا، امنیت بیشتر و کنترل دقیق تر بر فرآیند حمل، از مزایای این روش است. با این حال، هزینه های حمل هوایی نسبت به سایر روش ها بالاتر است و ظرفیت حمل محدودتری دارد.
حمل و نقل زمینی
این روش شامل حمل و نقل جاده ای و ریلی می شود و عمدتاً برای تجارت منطقه ای یا داخلی استفاده می شود. مزیت آن، دسترسی مستقیم به نقاط مختلف و انعطاف پذیری در زمان بندی است. البته در مقایسه با حمل هوایی یا دریایی، برای مسافت های بلند چندان مقرون به صرفه نیست.
نکات مهم در انتخاب روش حمل و نقل
- نوع کالا (فاسدشدنی، حجیم، گران قیمت یا خطرناک)
- مقصد کالا و شرایط زیرساختی کشور مقصد
- زمان بندی و اولویت تحویل کالا
- هزینه کل حمل شامل بیمه، بارگیری، تخلیه و ترخیص
- شرایط گمرکی و تسهیلات در مسیرهای حمل
جمع بندی:
در مسیر آموزش بازرگانی، شناخت دقیق روش های حمل و نقل و توانایی تطبیق آن با نوع کالا و بازار هدف، یکی از مهم ترین مهارت های عملی برای هر بازرگان حرفه ای است. انتخاب صحیح، به معنای کاهش ریسک، هزینه و افزایش رضایت مشتری است.

نقش اسناد حمل و مدارک تجاری در بازرگانی بین الملل
در فرایند آموزش بازرگانی، آشنایی با اسناد حمل و مدارک تجاری یکی از مهم ترین موضوعات پایه ای است. این اسناد، ستون فقرات تجارت بین المللی را شکل می دهند و در هر مرحله از زنجیره تأمین، از خرید تا ترخیص کالا، نقشی تعیین کننده ایفا می کنند.
اهمیت اسناد حمل و مدارک تجاری
اسناد حمل، گواه اثبات مالکیت کالا و تضمین کننده تحویل صحیح و سالم آن به مقصد نهایی هستند. مدارک تجاری نیز ابزار اصلی برای پیگیری امور حقوقی، مالی، بیمه ای و گمرکی اند. در صورت عدم ارائه یا نقص در این مدارک، روند واردات یا صادرات متوقف شده یا مشمول جریمه و تأخیر خواهد شد.
مهم ترین اسناد و مدارک در بازرگانی خارجی شامل موارد زیر است:
- پیش فاکتور (Proforma Invoice): سند اولیه که شرایط کلی معامله، قیمت، مشخصات کالا و شرایط پرداخت را مشخص می کند.
- فاکتور تجاری (Commercial Invoice): سند رسمی فروش که برای ترخیص گمرکی و محاسبه حقوق ورودی استفاده می شود.
- بارنامه (Bill of Lading / Air Waybill): سندی که مالکیت کالا و مشخصات حمل را نشان می دهد. به عنوان سند مالکیت کالا عمل می کند.
- گواهی مبدأ (Certificate of Origin): سندی که نشان می دهد کالا از چه کشوری صادر شده و برای استفاده از تعرفه های ترجیحی ضروری است.
- لیست بسته بندی (Packing List): مشخصات تعداد، وزن و ابعاد بسته ها که برای بررسی و تطبیق کالا در گمرک استفاده می شود.
- گواهی بیمه (Insurance Certificate): سندی که نشان دهنده بیمه شدن محموله در برابر خطرات احتمالی در مسیر حمل است.
- اسناد بانکی (مانند L/C، حواله SWIFT): مستندات مرتبط با پرداخت که طبق نوع قرارداد مالی میان طرفین تبادل می شود.
نکته مهم:
در بازرگانی با کشورهای دارای قوانین سخت گیرانه، یا در شرایط تحریم، ارائه دقیق و کامل این اسناد نه تنها باعث تسهیل فرآیند ترخیص می شود، بلکه از بروز مشکلات حقوقی و مالی نیز جلوگیری می کند.

آشنایی با اینکوترمز و کاربردهای آن در معاملات
در مسیر آموزش بازرگانی، تسلط بر مفاهیم پایه ای همچون اینکوترمز (Incoterms) یکی از مهم ترین مهارت هایی است که هر واردکننده یا صادرکننده باید به آن مسلط باشد. اینکوترمز مجموعه ای از قواعد بین المللی است که توسط اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) تدوین شده و برای تنظیم مسئولیت ها، ریسک ها و هزینه های خریدار و فروشنده در معاملات بین المللی به کار می رود.
اینکوترمز چیست؟
کلمه Incoterms مخفف عبارت International Commercial Terms است که نخستین بار در سال ۱۹۳۶ تدوین شد و تاکنون چند بار به روزرسانی شده است؛ آخرین نسخه آن اینکوترمز ۲۰۲۰ است. این قواعد، زبان مشترک تجارت جهانی محسوب می شوند و از بروز اختلافات حقوقی و سوءتفاهم در معاملات جلوگیری می کنند.
نقش اینکوترمز در معاملات بازرگانی
هر قاعده اینکوترمز به طور مشخص تعیین می کند که:
- مسئولیت حمل کالا با کدام طرف است؟
- چه کسی باید هزینه حمل و نقل، بیمه و گمرک را پرداخت کند؟
- ریسک از بین رفتن یا آسیب دیدن کالا در چه نقطه ای از فروشنده به خریدار منتقل می شود؟
به عنوان مثال، در قاعده FOB (Free on Board) فروشنده کالا را در بندر مبدا به کشتی تحویل می دهد و از آن نقطه به بعد، مسئولیت و هزینه ها بر عهده خریدار است. اما در قاعده DDP (Delivered Duty Paid) فروشنده همه چیز را تا درب خریدار انجام می دهد و حتی عوارض گمرکی مقصد را نیز پرداخت می کند.
کاربردهای اینکوترمز در تجارت
- درج در قراردادهای بین المللی خرید و فروش کالا
- تعیین دقیق سهم هزینه ها و وظایف هر طرف
- مستند سازی شرایط تحویل کالا در اسناد حمل
- تسهیل در روند حمل و نقل، بیمه و ترخیص کالا
- جلوگیری از سوءتفاهم ها و اختلافات حقوقی در تجارت خارجی
نکته کلیدی:
انتخاب صحیح قاعده اینکوترمز، بستگی به نوع کالا، کشور مقصد، ساختار هزینه و توان مذاکره طرفین دارد. بازرگانان موفق، به جای انتخاب تصادفی، با شناخت دقیق از این قواعد، بهترین گزینه را متناسب با شرایط خود انتخاب می کنند.
روش های پرداخت در تجارت بین الملل
در هر فعالیت بازرگانی بین المللی، پس از نهایی شدن قرارداد خرید یا فروش، مهم ترین مرحله، پرداخت وجه کالا یا خدمات است. انتخاب شیوه پرداخت مناسب، بستگی به عوامل متعددی دارد از جمله کشور طرف مقابل، میزان اعتماد طرفین، ساختار حقوقی قرارداد و ریسک های تجاری. در این بخش از آموزش بازرگانی، شما را با رایج ترین روش های پرداخت در تجارت بین الملل آشنا می کنیم.
پرداخت پیش پرداخت (Advance Payment)
در این روش خریدار موظف است تمام یا بخشی از مبلغ قرارداد را پیش از تحویل کالا پرداخت کند. این شیوه، بیشترین ریسک را برای خریدار و کمترین ریسک را برای فروشنده دارد.
کاربرد: معمولاً در قراردادهایی به کار می رود که فروشنده اعتبار زیادی دارد یا کالا طبق سفارش خاص تولید می شود.
حساب باز (Open Account)
در روش حساب باز، کالا ابتدا ارسال شده و سپس خریدار بعد از دریافت کالا، در یک دوره توافق شده (مثلاً ۳۰ یا ۶۰ روزه) وجه آن را پرداخت می کند.
کاربرد: بیشتر بین شرکت هایی با روابط طولانی مدت و اعتماد بالا.
اعتبار اسنادی (Letter of Credit – LC)
بانک خریدار تعهد می دهد که در صورت ارائه اسناد مشخص شده در قرارداد (مانند بارنامه، فاکتور، گواهی مبدأ و …) توسط فروشنده، مبلغ قرارداد را به او پرداخت کند. این روش تعادل خوبی بین امنیت طرفین ایجاد می کند.
کاربرد: معاملات با مبالغ بالا، تجارت با کشورهایی که ریسک بالایی دارند، یا شرکت هایی که برای اولین بار با یکدیگر کار می کنند.
وصول اسنادی (Documentary Collection)
در این روش فروشنده اسناد حمل را به بانک خود تحویل می دهد و بانک، اسناد را به بانک خریدار ارسال می کند. خریدار تنها در صورت پرداخت وجه یا تعهد به پرداخت، می تواند اسناد را دریافت و کالا را ترخیص کند.
کاربرد: بیشتر در معاملات متوسط با ریسک کم یا روابط تجاری قبلی.
حواله بانکی (TT – Telegraphic Transfer)
رایج ترین روش پرداخت، خصوصاً در معاملات کم ریسک و با حجم کم، استفاده از حواله های بانکی است. معمولاً به صورت پیش پرداخت یا پرداخت مرحله ای انجام می شود.
آموزش گام به گام ثبت سفارش و واردات کالا
یکی از مهم ترین مهارت هایی که در مسیر آموزش بازرگانی باید آموخته شود، آشنایی با فرآیند ثبت سفارش و واردات کالا از خارج کشور است. این فرآیند در ایران تحت نظارت دقیق سامانه های جامع گمرکی و تجاری انجام می شود و برای جلوگیری از مشکلات حقوقی و اجرایی، باید گام به گام و بر اساس قوانین رسمی پیش رفت.
۱. دریافت کارت بازرگانی
اولین قدم برای ورود به فرآیند واردات، دریافت کارت بازرگانی معتبر از اتاق بازرگانی است. این کارت به شما اجازه می دهد به عنوان یک شخص حقوقی یا حقیقی، واردات و صادرات انجام دهید.
۲. بررسی ضوابط واردات کالا
با مراجعه به سامانه جامع تجارت (www.ntsw.ir)، باید مطمئن شوید که کالای مورد نظر در لیست مجاز برای واردات قرار دارد. برخی کالاها نیاز به دریافت مجوزهایی از سازمان های تخصصی دارند (مثل بهداشت، استاندارد، جهاد کشاورزی).
۳. ثبت سفارش در سامانه جامع تجارت
در این مرحله، مشخصات کامل کالا، کد تعرفه، کشور مبدأ، نوع ارز مورد استفاده، اطلاعات فروشنده و… در سامانه وارد می شود. این ثبت سفارش، مقدمه ای است برای دریافت تخصیص ارز و واردات رسمی.
۴. دریافت تخصیص ارز (در صورت نیاز)
در صورتی که واردکننده قصد استفاده از ارز نیمایی یا دولتی را داشته باشد، باید درخواست تخصیص ارز را از طریق بانک عامل یا صرافی ثبت کند. این مرحله در مواردی با تأخیر یا سخت گیری همراه است.
۵. انعقاد قرارداد با فروشنده خارجی
در این مرحله، قرارداد فروش (Sales Contract) با فروشنده خارجی تنظیم می شود. در قرارداد باید نوع کالا، شرایط پرداخت، حمل و نقل، بیمه، اینکوترمز و… دقیق مشخص شود.
۶. انجام حمل و نقل و بیمه کالا
پس از عقد قرارداد و آماده سازی کالا، فرآیند حمل و نقل (هوایی، دریایی یا زمینی) انجام می شود. بیمه کردن کالا برای جبران خسارات احتمالی در مسیر توصیه می شود.
۷. اظهار گمرکی و ترخیص کالا
با رسیدن کالا به گمرک، واردکننده باید اظهارنامه گمرکی را تهیه و ارائه دهد. پرداخت حقوق ورودی، عوارض، مالیات بر ارزش افزوده و بررسی توسط کارشناسان گمرک، بخشی از این مرحله است. پس از تأیید، کالا ترخیص و آماده توزیع می شود.
فرآیند صادرات کالا از صفر تا صد
صادرات کالا یکی از مهم ترین حوزه های فعالیت بازرگانان است که در کنار درآمد ارزی، به توسعه پایدار اقتصاد کشور نیز کمک می کند. در آموزش بازرگانی، تسلط بر مراحل صادرات از ابتدا تا انتها برای هر تاجر ضروری است. در ادامه، مراحل کامل صادرات کالا از ایران را بررسی می کنیم:
۱. دریافت کارت بازرگانی برای صادرات
همانند واردات، صادرات رسمی نیز نیاز به کارت بازرگانی دارد. این کارت از اتاق بازرگانی صادر می شود و به شخص حقیقی یا حقوقی اجازه می دهد که کالا صادر کند.
۲. انتخاب کالا و بررسی قابلیت صادرات
باید مطمئن شوید کالای موردنظر در لیست کالاهای مجاز برای صادرات قرار دارد و نیاز به اخذ مجوز خاصی ندارد (مثلاً مجوز سازمان جنگل ها برای چوب یا محیط زیست برای برخی گونه ها). همچنین کالا باید در بازارهای هدف، تقاضا داشته باشد.
۳. شناسایی بازار هدف و مشتری خارجی
تحقیقات بازار نقش کلیدی دارد. باید بدانید کدام کشورها خریدار بالقوه محصول شما هستند، استانداردهای مورد نظرشان چیست، و کدام خریداران واقعی و معتبر هستند. استفاده از نمایشگاه ها، پلتفرم های B2B و اتاق های بازرگانی مشترک می تواند مفید باشد.
۴. عقد قرارداد صادراتی
پس از توافق با مشتری خارجی، باید یک قرارداد صادراتی رسمی بر اساس قوانین بین المللی تنظیم کنید. در این قرارداد جزئیاتی مانند نوع کالا، زمان تحویل، اینکوترمز، قیمت، نحوه پرداخت و بیمه مشخص می شود.
۵. بسته بندی و آماده سازی اسناد
کالا باید مطابق با استانداردهای کشور مقصد بسته بندی شود. سپس اسناد موردنیاز شامل فاکتور، لیست عدل بندی (Packing List)، گواهی مبدا (CO)، گواهی بهداشت (در صورت نیاز)، و بارنامه آماده می شود.
۶. اظهار صادراتی در سامانه EPL و صدور پروانه صادراتی
در سامانه گمرک (EPL)، اظهارنامه صادراتی ثبت می شود. پس از بررسی های لازم توسط گمرک، پروانه صادراتی صادر می گردد.
۷. حمل و نقل کالا و تحویل به خریدار
بسته به نوع توافق (FOB، CIF، EXW و…) کالا به خریدار تحویل داده می شود. انتخاب روش حمل و نقل (هوایی، دریایی، زمینی) و بیمه مناسب در این مرحله اهمیت بالایی دارد.
۸. دریافت ارز حاصل از صادرات
پس از تحویل کالا، دریافت ارز باید مطابق با مقررات بانک مرکزی و از طریق سامانه نیما، صرافی مجاز یا سایر روش های قانونی انجام شود. در صورت عدم بازگشت ارز، بازرگان مشمول جرائم ارزی می شود.
نقش گمرک، تعرفه ها و مجوزها در تجارت خارجی
در مسیر آموزش بازرگانی، یکی از مراحل حساس و تخصصی، آشنایی با نقش گمرک و الزامات آن در واردات و صادرات کالا است. گمرک نه تنها به عنوان مرزبان اقتصادی کشور عمل می کند، بلکه اجرای قوانین مربوط به تعرفه ها و مجوزها را نیز بر عهده دارد. در ادامه، ابعاد مختلف این بخش مهم از تجارت را بررسی می کنیم.
گمرک چیست و چه نقشی در تجارت دارد؟
گمرک جمهوری اسلامی ایران نهادی است که مسئولیت کنترل ورودی و خروجی کالاها از مرزهای کشور را برعهده دارد. این سازمان وظایف زیر را انجام می دهد:
- اخذ حقوق ورودی و عوارض گمرکی
- بررسی اسناد و کنترل صحت اطلاعات اظهارشده
- اعمال محدودیت های تجاری طبق مقررات کشور
- مبارزه با قاچاق و تخلفات تجاری
- صدور پروانه صادرات یا ترخیص کالا
تعرفه گمرکی و نحوه محاسبه آن
تعرفه گمرکی، مالیاتی است که دولت بابت واردات کالا دریافت می کند. این تعرفه بر اساس کد تعرفه (HS Code) هر کالا تعیین می شود. نرخ تعرفه ممکن است ثابت یا درصدی باشد و معمولاً شامل موارد زیر است:
- حقوق ورودی (تعرفه پایه + سود بازرگانی)
- هزینه های خدمات گمرکی
- مالیات بر ارزش افزوده (VAT)
- سایر هزینه های مرتبط مثل آزمایشگاه، انبارداری، حق توقف و…
مجوزهای لازم برای ترخیص یا صادرات کالا
برخی کالاها برای واردات یا صادرات، نیاز به مجوزهایی از سازمان های دیگر دارند. از جمله مهم ترین مجوزها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- مجوز سازمان غذا و دارو برای مواد خوراکی و دارویی
- مجوز سازمان استاندارد برای بسیاری از تجهیزات صنعتی
- مجوز سازمان حفاظت محیط زیست برای برخی اقلام شیمیایی یا گیاهی
- مجوز سازمان دامپزشکی یا جهاد کشاورزی برای محصولات دامی و کشاورزی
- مجوز وزارت صمت یا گواهی ثبت سفارش در واردات
توصیه های عملی برای تعامل مؤثر با گمرک
- قبل از ثبت سفارش، حتماً کد تعرفه دقیق کالا را از سامانه جامع تجارت یا دفتر مقررات صادرات و واردات استعلام کنید.
- اسناد حمل، فاکتور، لیست عدل بندی و سایر مدارک باید به درستی و بدون ابهام تنظیم شوند.
- با یک ترخیص کار حرفه ای و مجرب همکاری کنید تا از تأخیر یا جریمه جلوگیری شود.
- در صورت صادرات، حتماً مراحل اظهار گمرکی را به موقع انجام داده و اطلاعات صادراتی خود را در سامانه های بانک مرکزی ثبت کنید تا دچار مشکل بازگشت ارز نشوید.
چالش های رایج در بازرگانی و راهکارهای آن
فعالیت در عرصه بازرگانی، علی رغم فرصت های سودآور، همواره با چالش ها و موانع متعددی همراه است. آگاهی از این مشکلات و یافتن راهکارهای عملی، برای هر بازرگان تازه کار یا حرفه ای ضروری است. در ادامه مهم ترین چالش های حوزه بازرگانی و راه حل های کاربردی برای مقابله با آن ها بررسی می شود.
چالش اول: تغییرات مداوم قوانین و مقررات
در کشورهایی نظیر ایران، یکی از اصلی ترین مشکلات، تغییر ناگهانی بخشنامه ها، تعرفه ها، نرخ ارز یا محدودیت های وارداتی و صادراتی است. این تغییرات می تواند برنامه ریزی تجاری را مختل کند.
راهکار: عضویت در اتاق بازرگانی و پیگیری اخبار رسمی از منابع معتبری مانند سامانه جامع تجارت، روزنامه رسمی، یا خبرگزاری های اقتصادی. همچنین، مشاوره با وکلای بازرگانی و مشاوران حقوقی نیز می تواند از بروز خطا جلوگیری کند.
چالش دوم: محدودیت های ارزی و تحریم های بین المللی
تحریم های بانکی و محدودیت در انتقال ارز، یکی از اصلی ترین دغدغه های بازرگانان ایرانی است که حتی بر معاملات ساده نیز تأثیرگذار است.
راهکار: استفاده از روش های متنوع پرداخت مانند تهاتر، صرافی های مجاز، ارز حاصل از صادرات یا حساب های واسطه در کشور ثالث. آشنایی با اصول اینکوترمز نیز می تواند در تنظیم قراردادهای امن تر مؤثر باشد.
چالش سوم: عدم شناخت کافی از بازار هدف
عدم تحقیق بازار، باعث ورود کالاهایی به کشور می شود که یا مشتری ندارند یا با ذائقه مصرف کننده همخوانی ندارند.
راهکار: انجام تحقیقات بازار (Market Research) قبل از واردات یا صادرات، مطالعه آمارهای تجاری گمرک، و استفاده از خدمات شرکت های مطالعاتی و بازاریابی بین الملل.
چالش چهارم: مشکلات حمل و نقل و ترخیص
تأخیر در بارگیری، توقف در مرز، نبود اسناد درست یا کار با ترخیص کارهای غیرحرفه ای، موجب افزایش هزینه و زمان می شود.
راهکار: همکاری با شرکت های معتبر حمل و نقل بین المللی و ترخیص کاران باسابقه، تهیه اسناد کامل و رعایت نکات بیمه ای در حمل و نقل بین الملل.
چالش پنجم: کلاهبرداری های بین المللی
در فضای تجارت بین الملل، اگر شناخت دقیقی از فروشنده یا خریدار نباشد، امکان فریب در قیمت، کیفیت، یا حتی عدم ارسال کالا وجود دارد.
راهکار: دریافت نمونه کالا، استفاده از پلتفرم های B2B معتبر، بررسی سوابق تأمین کننده، یا درخواست ضمانت نامه بانکی یا بیمه اعتبار صادراتی از صندوق ضمانت صادرات.
آشنایی با نهادهای حمایت کننده بازرگانان در ایران
در مسیر پرچالش فعالیت های تجاری، نهادهایی وجود دارند که با ارائه خدمات حمایتی، تسهیل گر فرآیند بازرگانی هستند. آشنایی با این نهادها برای هر فعال اقتصادی، به ویژه تازه کاران، ضروری است. در این بخش، مهم ترین سازمان ها و نهادهای حامی بازرگانان در ایران معرفی می شوند.
اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران
این نهاد غیردولتی و تأثیرگذار، نماینده بخش خصوصی در تعامل با دولت و نهادهای بین المللی است. مهم ترین خدمات آن عبارت اند از:
- صدور کارت بازرگانی
- برگزاری دوره های آموزشی بازرگانی
- ارائه اطلاعات بازارهای هدف صادراتی
- تسهیل روابط بین المللی و اعزام هیئت های تجاری
- داوری در اختلافات تجاری
صندوق ضمانت صادرات ایران
این صندوق با هدف حمایت از صادرکنندگان ایرانی در برابر ریسک های تجاری و سیاسی، خدماتی مانند:
- بیمه اعتبار صادراتی
- صدور ضمانت نامه های بانکی
- پوشش ریسک عدم بازگشت ارز حاصل از صادرات
- کمک به جذب منابع مالی از بانک ها و مؤسسات مالی بین المللی را ارائه می دهد.
بانک توسعه صادرات ایران
این بانک تخصصی، تأمین مالی و ارائه خدمات بانکی به صادرکنندگان را بر عهده دارد. خدمات آن شامل:
- ارائه تسهیلات با نرخ ترجیحی
- صدور انواع اعتبارات اسنادی و حواله ارزی
- گشایش خطوط اعتباری برای بازارهای هدف
- خدمات ارزی در شرایط تحریمی
سازمان توسعه تجارت ایران
به عنوان زیرمجموعه وزارت صمت، این سازمان سیاست گذار و برنامه ریز اصلی توسعه صادرات غیرنفتی کشور است و خدماتی از جمله:
- ارائه تحلیل بازار و فرصت های صادراتی
- حمایت از حضور شرکت های ایرانی در نمایشگاه های بین المللی
- تسهیل روابط تجاری با کشورهای هدف
- پیشنهاد سیاست های تشویقی برای صادرات را ارائه می کند.
گمرک جمهوری اسلامی ایران
هر بازرگانی که فعالیت واردات یا صادرات دارد، ناگزیر با گمرک در ارتباط خواهد بود. گمرک ایران وظیفه اجرای قوانین مربوط به تجارت خارجی، اخذ حقوق و عوارض، و نظارت بر سلامت و قانونی بودن ورود و خروج کالاها را دارد.
مراکز مشاوره و خدمات بازرگانی
در کنار نهادهای رسمی، شرکت ها و مؤسساتی نیز وجود دارند که بازرگانان را در زمینه هایی مانند ثبت سفارش، ترخیص کالا، ترجمه اسناد، امور مالیاتی و حتی مذاکرات بین المللی یاری می کنند.

توصیه های نهایی برای موفقیت در بازرگانی بین المللی
ورود به دنیای بازرگانی بین المللی، فرصت های بی شماری برای رشد، سودآوری و توسعه افق های جدید اقتصادی فراهم می کند. با این حال، این مسیر نیازمند آمادگی، دانش تخصصی، و هوشمندی در تصمیم گیری هاست. در ادامه، توصیه های کلیدی برای موفقیت در این مسیر ارائه شده است:
دانش بازرگانی را به روز نگه دارید
تغییرات سریع در مقررات گمرکی، سیاست های ارزی، تحریم ها و شرایط بازار جهانی ایجاب می کند که یک بازرگان موفق همواره در حال یادگیری باشد. شرکت در دوره های آموزشی، مطالعه منابع معتبر و رصد اخبار حوزه تجارت از ملزومات موفقیت است.
بر اسناد تجاری مسلط باشید
شناخت کامل از اسناد حمل بین المللی، قواعد اینکوترمز، روش های پرداخت بین المللی و مقررات گمرکی، نقش اساسی در جلوگیری از بروز اختلافات حقوقی و مالی ایفا می کند.
با نهادهای حمایت گر همکاری کنید
اتاق بازرگانی، صندوق ضمانت صادرات، بانک توسعه صادرات و سایر نهادهای تخصصی، خدماتی ارزشمند در اختیار بازرگانان می گذارند. استفاده صحیح از این ظرفیت ها، می تواند ریسک های تجارت را به طور قابل توجهی کاهش دهد.
به اصول مذاکرات تجاری مسلط باشید
یک قرارداد تجاری موفق، نتیجه یک مذاکره حرفه ای است. شناخت فرهنگ تجاری کشورهای هدف، مهارت در چانه زنی، و تنظیم بندهای دقیق و جامع در قرارداد، ضامن سودآوری و امنیت حقوقی بازرگان است.
تجارت امن در سایه مدیریت ریسک
در بازرگانی بین المللی همواره با ریسک هایی مانند نوسانات نرخ ارز، تأخیر در پرداخت، عدم تحویل کالا، یا مسائل سیاسی مواجه هستید. استفاده از بیمه نامه های حمل، قراردادهای محکم، و همکاری با شرکای تجاری قابل اعتماد از الزامات مدیریت این ریسک هاست.
روی صداقت و اعتبار سرمایه گذاری کنید
اعتبار تجاری، مهم ترین دارایی یک بازرگان است. پایبندی به تعهدات، شفافیت در ارائه اطلاعات، و احترام به قراردادها، علاوه بر ایجاد اعتماد، به توسعه پایدار تجارت شما در بلندمدت کمک می کند.
حضور در نمایشگاه ها و شبکه سازی را جدی بگیرید
ارتباط مستقیم با تأمین کنندگان، خریداران، و شرکت های همکار از طریق نمایشگاه های بین المللی یا نشست های تجاری، به کشف فرصت های جدید و توسعه روابط تجاری کمک زیادی می کند.

نتیجه گیری: چرا آموزش بازرگانی یک ضرورت است؟
در دنیای پیچیده و پویای تجارت امروز، آموزش بازرگانی دیگر یک انتخاب نیست؛ بلکه ضرورتی اجتناب ناپذیر برای هر فرد یا سازمانی است که قصد ورود یا موفقیت در عرصه تجارت بین المللی را دارد. آشنایی با مفاهیمی مانند قوانین گمرکی، ثبت سفارش، روش های حمل و نقل، اینکوترمز، روش های پرداخت بین المللی و تحلیل بازار، تنها بخش کوچکی از مسیر موفقیت در بازرگانی است.
هرچند تجربه در بازرگانی نقش کلیدی ایفا می کند، اما بدون تسلط بر مفاهیم پایه و اصول حرفه ای، ریسک خطا، زیان مالی، تأخیر در فرآیندها و حتی مشکلات قانونی بسیار بالاست. از این رو، سرمایه گذاری بر روی آموزش بازرگانی نه تنها دانش و اعتماد به نفس شما را افزایش می دهد، بلکه بستری ایمن برای تصمیم گیری های استراتژیک، مذاکرات موفق و ورود به بازارهای جدید فراهم می کند.
اگر در آغاز مسیر تجارت هستید یا به دنبال ارتقای دانش خود می گردید، حالا دقیقاً زمان آن است که با یادگیری اصولی و ساختارمند، خود را برای چالش های دنیای بازرگانی آماده کنید.
منابع و مطالب کاربردی:
AACSB: Global Business Education Network
سؤالات متداول درباره آموزش بازرگانی
-
آیا بدون تحصیلات دانشگاهی هم می توان وارد حوزه بازرگانی شد؟
بله، اگرچه داشتن تحصیلات مرتبط مزیت محسوب می شود، اما بسیاری از بازرگانان موفق از طریق تجربه عملی، آموزش های کاربردی و شرکت در دوره های تخصصی وارد این حوزه شده اند.
-
اولین قدم برای شروع کار بازرگانی چیست؟
درک مفاهیم اولیه تجارت، شناخت بازار هدف، آموزش مقررات واردات و صادرات، و آشنایی با فرآیند ثبت سفارش و ترخیص کالا اولین گام های ضروری هستند.
-
آیا تسلط به زبان انگلیسی برای بازرگانان الزامی است؟
تسلط نسبی به زبان انگلیسی در مذاکرات، مکاتبات تجاری و مطالعه قراردادهای بین المللی بسیار مهم است. در صورت عدم تسلط، همکاری با مترجم یا مشاور الزامی خواهد بود.
-
چه محصولاتی برای شروع تجارت پیشنهاد می شود؟
محصولات کم ریسک، با گردش سریع و بازار تقاضای مشخص مثل قطعات یدکی، تجهیزات الکترونیکی، لوازم آرایشی و بهداشتی یا مواد غذایی فرآوری شده می توانند گزینه های خوبی برای شروع باشند.
-
مهم ترین نهادهای پشتیبان بازرگانان در ایران کدامند؟
اتاق بازرگانی ایران، سازمان توسعه تجارت، گمرک جمهوری اسلامی، صندوق ضمانت صادرات، و بانک توسعه صادرات ایران از جمله نهادهای کلیدی در حمایت از فعالان تجاری هستند.
-
چگونه ریسک تجارت بین المللی را کاهش دهیم؟
استفاده از بیمه حمل، انعقاد قراردادهای شفاف، انتخاب روش های پرداخت ایمن، بهره گیری از خدمات بانک های معتبر و تحلیل دقیق بازار هدف از روش های کاهش ریسک در بازرگانی هستند.
-
آموزش بازرگانی چقدر زمان می برد؟
بستگی به سطح هدف دارد. برای آشنایی اولیه ممکن است یک دوره کوتاه مدت چند هفته ای کافی باشد، اما برای تسلط کامل به صادرات و واردات، حداقل ۶ تا ۱۲ ماه آموزش و تجربه عملی توصیه می شود.